Η Ζάκυνθος, Ζάντε ή για πολλούς το λουλούδι της Ανατολής, αποτελεί ένα από τα πιο δημοφιλή μέρη παγκοσμίως.
Φέτος είχα την τύχη να την επισκεφθώ, για να διαπιστώσω ότι δεν έχει ονομαστεί αδίκως το στολίδι της Ελλάδας.
Είναι ένα μέρος, που έχει το πλεονέκτημα του να συνδυάζει βουνό και θάλασσα μαζί, ενώ οι παραλίες διακλαδώνονται σε αυτές που έχουν λευκούς βράχους και βότσαλα και σε εκείνες με την ψιλή άμμο.
Το νησί μπορεί να το γυρίσει κανείς είτε με αυτοκίνητο ή με μικρά βαρκάκια και κρουαζιερόπλοια.
Εμείς επιλέξαμε και τα δύο.
Όσον αφορά την οδική εξερεύνηση, αξίζει η διάσχιση του νησιού, μέσα από τα χωριά, εκεί όπου μένουν οι αυθεντικοί, όχι τόσο κοσμοπολίτικοι ντόπιοι, στα χωριά που έχουν μείνει ανέγγιχτα στο χρόνο.
Ωστόσο, στο θαλάσσιο τρόπο εξερεύνησης θα σου πρότεινα να προτιμήσεις όσο το δυνατόν μικρότερο βαρκάκι, για να αποφύγεις το γνωστό... ποδοπάτημα. Εκτός κι αν είσαι λάτρης του συνωστισμού.
Κέντρο συνάντησης η Χώρα της Ζακύνθου, όπου βρίσκεται το λιμάνι, στο κέντρο του οποίου δεσπόζει η μεγάλη πλατεία, τα τουριστικά μαγαζιά και τα κοσμοπολίτικα καταστήματα εστίασης για να απολαύσει το φαγητό, τον καφέ ή το κοκτέιλ του.
Στην πόλη οι τιμές είναι λίγο τσιμπημένες αλλά με την κατάλληλη έρευνα μπορείς να βρεις μέρη που απευθύνονται σε ντόπιους, ώστε να απολαύσεις ποιοτικότερα προϊόντα.
Αυτό που κατάλαβα περπατώντας το είναι πως όσο πιο πολύ απομακρύνεται κανείς από την πλατεία, συναντά πιο συνηθισμένες καταστάσεις. Σου βγάζει ένα συναίσθημα οικειότητας, σα να είσαι στο σπίτι σου.
Πολλοί προτιμούν να διαμείνουν στο κέντρο, όμως υπάρχουν ξενοδοχεία και ξενώνες στους διάφορους οικισμούς, για όσους προτιμούν την ησυχία.
Οι παραλίες
Το Ναυάγιο
Από τις πιο φημισμένες παραλίες της Ζακύνθου.
Η εικόνα των καταγάλανων νερών και πίσω τους τα ολόλευκα βράχια, ενώ στη μέση κείτεται το καράβι που ξέβρασε η θάλασσα.
Ωστόσο, φέτος απαγορευόταν η κολύμβηση λόγω των κατολισθήσεων.
Ο Ατσίγγανος
Ένα όχι τόσο γνωστό μέρος, παρόλο δε διαφέρει από το Ναυάγιο και είναι επίσης προσβάσιμη μόνο με καραβάκι.
Η εικόνα είναι ίδια απλά απουσιάζει το... καράβι.
Νερά βαθιά και κρυστάλλινα, λευκή άμμος και γύρω ψιλοί βράχοι.
Τα Ξύγκια
Τρεις κολπίσκοι ο ένας δίπλα στον άλλο, όπου τα νερά τους είναι πλούσια σε θειάφι, λόγω των βράχων απ' τους οποίους απορρέει.
Η πρόσβαση του αυτοκινήτου είναι επιτρεπτή μέχρι ένα σημείο και θα έλεγα μάλιστα πως ο ένας κολπίσκος απαιτεί αθλητικά παπούτσια, γιατί το μονοπάτι είναι στενό και χωματώδες.
Τελικά, το αποτέλεσμα σε αποζημιώνει, καθώς το κολύμπι στα φυσικά ιαματικά νερά αποτελεί μία ξεχωριστή εμπειρία, αν φυσικά πας νωρίς το πρωί, καθώς όσο περνάει η ώρα ο κόσμος όλο και πληθαίνει.
Το Κερί
Μία αμμώδης παραλία πιο κοντά στα συνηθισμένα. Σε αυτό το σημείο αξίζει να νοικιάζεις ένα μικρό σκάφος, ώστε να γυρίσεις τις γύρω παραλίες με τελικό προορισμό το ξακουστό Μαραθονήσι, όπου αποτελεί το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο της Ζακύνθου.
Που ξέρεις, μπορεί να συναντήσεις κάποια θαλάσσια χελώνα στο διάβα σου!
Ο Γέρακας
Μία παραλία κόσμημα για το νησί, μέρος ωοτοκίας των θαλάσσιων χελωνών.
Σε αυτή την περιοχή μπορείς να κάνεις μπάνιο σε πολύ συγκεκριμένα σημεία, καθώς τα υπόλοιπα είναι... πιασμένα από τα νεογνά.
Εκεί στεγάζεται και το Μουσείο της Θαλάσσιας Χελώνας όπου μπορεί κανείς να ενημερωθεί για τα είδη της, αλλά και για το πώς μπορεί να την προστατέψει.
Η Ζάκυνθος είναι γνωστή για τα σπήλαια, όπως εκείνο της Φώκιας, των Γαλάζιων Σπηλιών, καθώς κι εκείνο που απεικονίζει για πολλούς το πρόσωπο του Θεού Ποσειδώνα.
Μαγευτικά εξωτικά τοπία και εικόνες του ωκεανού.
Εντυπωσιακά είναι τα χρώματα που παίρνουν μια εντελώς διαφορετική όψη στις Γαλάζιες Σπηλιές και σε κάνουν να δείχνεις όπως και το όνομά τους... γαλάζιο.
Οι ντόπιοι βέβαια προειδοποιούν τους επισκέπτες να κολυμπούν κοντά σε αυτές, λόγω των ρευμάτων που δημιουργούνται στη μέση της θάλασσας από τα διάφορα πλεούμενα που κυκλοφορούν καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας.
Τέλος, ο πολιτισμός.
Καλές οι βουτιές και η ηλιοθεραπεία, αλλά δεν πρέπει να παραμελούμε και την ιστορία ενός τόπου, γεγονός που χαρακτηρίζει έναν σωστό ταξιδιώτη.
Πώς επιτυγχάνεται αυτό;
Μέσα από τη γνωριμία με τους μόνιμους κατοίκους και την επίσκεψή των διαφόρων μνημείων.
Η Ζάκυνθος στην προκειμένη περίπτωση προσφέρει το Μουσείο του Διονυσίου Σολωμού, στο οποίο βρίσκεται και η τύμβος του, το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, τα υπαίθρια εκθέματα στο ελαιοτριβείο, τα Μεσαιωνικά Μοναστήρια, τα αγάλματα που μπορεί να συναντήσει κανείς ακόμη και όταν περπατά στο δρόμο κ. α.
Εικόνες συγκίνησης και συνάμα εκπαίδευσης.
Η εξερεύνηση, βέβαια, δεν τελειώνει εδώ.
Το νησί είναι αρκετά μεγάλο για τα δεδομένα της Ελλάδας και θα έλεγα πως χρειάζεται περισσότερο χρόνο, από αυτό των διακοπών, ώστε να εξερευνηθεί.
Συμφωνείς;
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου